In de wereld van vandaag is Oxide een onderwerp geworden dat van groot belang en interessant is voor een breed spectrum van mensen. Van academici en professionals uit verschillende vakgebieden tot gewone mensen: Oxide heeft de aandacht van velen getrokken en tot intense debatten in de samenleving geleid. Om dit fenomeen beter te begrijpen, is het van cruciaal belang om Oxide vanuit verschillende perspectieven te benaderen en de vele implicaties ervan te analyseren. In dit artikel zullen we verschillende aspecten met betrekking tot Oxide onderzoeken en de impact ervan in verschillende contexten onderzoeken. Door deze analyse hopen we bij te dragen aan het begrip en de reflectie over Oxide, evenals aan het genereren van ideeën en voorstellen om dit probleem effectief aan te pakken.
In de anorganische chemie is een oxide een chemische verbinding tussen een ander element en zuurstof, waarin zuurstof als oxidator optreedt en de oxidatietoestand −2 aanneemt (O2−).
Omdat de elektronegativiteit van zuurstof hoog is, kan zuurstof vrijwel elke andere stof oxideren. Een uitzondering is fluor, het enige element dat zuurstof kan oxideren. Verbindingen tussen fluor en zuurstof zijn dus eerder zuurstoffluoriden dan fluoroxiden.
Met vrijwel alle andere elementen vormt zuurstof oxiden. Uitzonderingen zijn de lichtere edelgassen, ook met edelmetalen, zoals goud vormt zuurstof maar moeizaam oxiden. Deze oxiden zijn metastabiel.
Een voorbeeld van oxidevorming is de verbranding (oxidatie) van magnesium:
Men onderscheidt metaaloxide en niet-metaaloxide.
Op basis van het reactieprodukt van hun reactie met water onderscheidt men wel twee soorten oxiden:
De oxiden van sommige metalen, bijvoorbeeld aluminium en koper, vormen een afsluitende laag op het metaal, zodat de oxidatiereactie, bij gebrek aan zuurstof, stopt en verdere corrosie wordt voorkomen.
In het schema hiernaast is de relatie weergegeven tussen elementen, hun oxides, de reactie van de oxides met water en de zouten die hieruit gevormd worden, of die bij ontleding de verschillende stoffen teruggeven. De nummers in onderstaande lijst verwijzen naar de nummers in het schema.
aeschyniet - anataas - arsenoliet
betafiet - bindheimiet - bixbyiet - brookiet - bruchiet - bunseniet
cassiteriet - chormiet - chrysoberil - cristobaliet - coronadiet - cupriet - curiet
ferberiet - ferratapioliet - ferrocolumbiet - frankliniet
haumanniet - hematiet - hollandiet - hübneriet
ijzermenie - ilmeniet - ilmenorutiel
lepidorcrociet - lithioforiet - loodmenie - lopariet
magnetiet - manganotantaliet - melanoflogiet - mircoliet
senarmontiet - spinel - stibiconiet - stibiotantaliet - siliciumdioxide
telluriet - tenoriet - titanowodginiet - todorokiet - tridymiet