Polyfenoloxidase

Tegenwoordig is Polyfenoloxidase een zeer relevant onderwerp geworden in de moderne samenleving. De impact ervan bestrijkt meerdere gebieden, van politiek tot technologie, inclusief cultuur en economie. Steeds meer mensen worden beïnvloed door Polyfenoloxidase en de invloed ervan blijft zich in snel tempo uitbreiden. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Polyfenoloxidase en de impact ervan op ons dagelijks leven onderzoeken. Vanaf de oorsprong tot de huidige evolutie, inclusief de mogelijke gevolgen ervan in de toekomst, zullen we uitgebreid ingaan op het belang van het begrijpen en analyseren van Polyfenoloxidase in de huidige context.

Polyfenoloxidase of fenolase, preciezer chloroplastisch polyfenoloxidase (PPO) (oude naam: catecholoxidase) is de homoloog van tyrosinase in planten. Polyfenoloxidase is een tetrameer met vier koperatomen per molecuul en bindingsplaatsen voor twee aromatische stoffen en zuurstof[1].

Het enzym katalyseert de o-hydroxylatie van monofenolen (fenolmoleculen waarvan de benzeenring een enkele hydroxyl-substituent heeft) in o-difenolen (fenolmoleculen met twee hydroxylsubstituenten). Ze kunnen de verdere oxidatie van o-difenolen katalyseren in o-chinonen. Ook catechol kan geoxideerd worden.

Deze reacties zijn verantwoordelijk voor de enzymatische bruinkleuring van plantendelen, die na beschadiging met zuurstof in contact komen. Ook kunnen zwarte en rode pigmenten gevormd worden. De gevormde chinonen zijn giftig voor ziekteverwekkende micro-organismen.[2]

Polyfenoloxidase is een morfeïne, een eiwit dat twee of meer verschillende homo-oligomeren kan vormen. Deze homo-oligomeren bestaan als monomeer, trimeer, tetrameer, octameer en dodecameer[3][4].

Enzymatische katalyse

Bij de oxidering van catechol in aanwezigheid van polyfenoloxidase als katalysator wordt het dihydroxybenzol in benzochinon omgezet:

Enzymatische katalyse van catechol met het homologe tyrosinase:

Inhibitoren

Er zijn twee typen inhibitoren (enzymremmers) van polyfenoloxidase. Een die de zuurstof aan de koperplaats van het enzym beïnvloedt en een die de fenolgroepen beïnvloedt. Tentoxine is in recent onderzoek ook gebruikt om de werking van polyfenoloxidase in zaailingen te blokkeren[5]. Tropolone is een in druiven voorkomende polyfenoloxidase inhibitor[6]. Een andere inhibitor van dit enzym is kaliummetabisulfiet (K2S2O5)[7] Polyfenoloxidase in de wortels van de banaan wordt sterk geremd door dithiothreitol en natriummetabisulfiet.[8].

Kaliumdithioniet (kaliumhydrosulfiet) is ook een inhibitor van polyfenoloxidase.