Rachel Neylan

In het artikel van vandaag gaan we het hebben over Rachel Neylan, een onderwerp waar je waarschijnlijk wel eens van hebt gehoord, maar waar je misschien niet alle details van weet. Rachel Neylan is een onderwerp dat de laatste tijd grote belangstelling heeft gewekt, omdat de relevantie en impact ervan verschillende gebieden bestrijken. Dit is een onderwerp dat door de geschiedenis heen aanwezig is geweest, maar momenteel door verschillende factoren bijzonder belangrijk wordt. In dit artikel gaan we ons verdiepen in Rachel Neylan om de betekenis, de impact en de relevantie ervan in de huidige samenleving beter te begrijpen. Lees verder en ontdek alles wat u moet weten over Rachel Neylan!

Rachel Neylan
Rachel Neylan (r) in de Tour de France Femmes 2022
Rachel Neylan (r) in de Tour de France Femmes 2022
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 9 maart 1982
Geboorteplaats Sydney, Vlag van Australië Australië
Lengte 169 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt na 2023
Ploegen
2011
2012
2013
mrt 2015-2017
2018
2019
2020-jul 2021
2021 (jul-dec)
2022-2023 		Diadora-Pasta Zara
Abus-Nutrixxion
Hitec Products
Orica-AIS
Movistar Team
Team Virtu
Cronos-Casa Dorada
Parkhotel Valkenburg
Cofidis
Beste prestaties
WK op de weg 2e (2012)
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Rachel Neylan (Sydney, 9 maart 1982) is een Australische voormalige wielrenster.

Biografie

Neylan (l) won zilver op het WK in 2012.

Neylan won zilver op het wereldkampioenschap 2012 in Valkenburg achter Marianne Vos. In het begin van dat jaar werd ze al derde in de wegritten tijdens de kampioenschappen van Australië en Oceanië en later dat jaar 4e in het eindklassement van de Tour de l'Ardèche.

In het volgende jaar reed ze voor Hitec Products, maar de resultaten vielen tegen. In 2014 reed ze niet voor een profploeg, maar na haar winst in 2015 in de eerste editie van de Cadel Evans Great Ocean Road Race,[1] kreeg ze een contract bij Orica-AIS vanaf 22 maart. In augustus 2015 won ze het eindklassement van de Trophée d'Or en in 2016 won ze de GP Plumelec.

Neylan op de Olympische Spelen in Rio.

Neylan kwam uit voor Australië op de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro; ze werd 22e in de wegrit.

In september 2017 kwam ze in het nieuws toen ze - samen met Chloe Hosking - beroep aantekende, omdat ze niet geselecteerd waren voor het wereldkampioenschap in Bergen en omdat de Australische bondscoach slechts vijf van de beschikbare zeven plekken had ingevuld: Shara Gillow en vier rensters van Orica-Scott, terwijl Hosking de hoogstgeplaatste Australische renster was op de UCI-ranglijst en Neylan de laatste Australische renster op een WK-podium was.[2] Ze werden één week later door het Selection Review Panel in het gelijk gesteld[3] en ze werden beiden een dag later alsnog geselecteerd, negen dagen voor de wegrit.[4] Neylan reed lang in de aanval en haar landgenote Katrin Garfoot won zilver door de sprint te winnen achter de solo weggereden Chantal Blaak.

Rachel Neylan namens Movistar Team in de Amstel Gold Race 2018.

Na drie seizoenen bij Orica-AIS, reed Neylan in 2018 voor het Spaanse Movistar Team en stapte in 2019 over naar het Deense Team Virtu.[5] In 2020 verkaste ze naar het Spaanse Cronos-Casa Dorada en in 2021 reed ze vanaf 14 juli voor het Nederlandse Parkhotel Valkenburg[6] Vanaf 2022 reed ze voor de Franse ploeg Cofidis, waar ze na twee jaar haar carrière afsloot. In 2024 reed ze wel nog enkele gravelraces, zo werd ze 53e op het WK in Leuven, op 14 minuten achter Marianne Vos.

Voor haar wielercarrière was ze fysiotherapeute bij het Australisch roeiteam.

Palmares

2012

2015

2016

2019

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
2011 opgave  
2012
2013
2014
2015 32e  
2016
2017
2018 opgave  
2019 46e  
2020 69e   52e  
2021
2022 opgave   28e  
2023 49e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Trofeo Alfredo Binda Waalse Pijl GP Plouay WK op de weg
2010 13e 38e
2011 74e
2012 opgave 31e Zilver ↑
2013 78e opgave 49e 52e
2014 34e 24e
2015 opgave 86e 15e 19e
2016 80e 15e 62e
2017 18e 54e
2018 opgave 84e opgave 37e
2019 32e 61e 25e 15e
2020 51e
2021 19e 24e
2022 30e 47e 18e 43e 14e
2023 44e 79e 52e 24e

Ploegen