Robbie McEwen

In de wereld van vandaag is Robbie McEwen een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed scala aan mensen. De impact en invloed ervan bestrijken verschillende gebieden en beïnvloeden zowel de samenleving als geheel als meer specifieke aspecten van het dagelijks leven. Sinds zijn opkomst heeft Robbie McEwen aanleiding gegeven tot een reeks debatten en reflecties over de betekenis, de implicaties en de mogelijke gevolgen ervan. In dit artikel zullen we de rol die Robbie McEwen speelt in de hedendaagse wereld diepgaand onderzoeken, waarbij we de relevantie ervan in verschillende contexten en de invloed ervan op verschillende aspecten van het moderne leven analyseren.

Robbie McEwen
Robbie McEwen in 2013
Robbie McEwen in 2013
Persoonlijke informatie
Volledige naam Robert McEwen
Bijnaam Pocket Rocket
De Kangoeroe uit Everbeek
Geboortedatum 24 juni 1972
Geboorteplaats Brisbane, Vlag van Australië Australië
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Sprinter
Beste prestaties
Milaan-San Remo 4e (2007)
Gent-Wevelgem 6e (2007)
Ronde van Italië 12 etappezeges
Ronde van Frankrijk 9 etappezeges
WK op de weg 2e (2002)
Overige
Zeges:  
Parijs-Brussel

Vattenfall Cyclassics 		2002, 2005, 2006, 2007 en 2008
2008
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Robbie McEwen
Robbie McEwen bij zijn laatste profploeg GreenEdge

Robbie McEwen (Brisbane, 24 juni 1972) is een Australisch voormalig professioneel wielrenner die gold als een van de snelste sprinters van zijn tijd. Hij was als professional actief van 1996 tot 2012 en reed het grootste deel van zijn loopbaan in Nederlandse- en Belgische dienst. McEwen woonde jaren in het Belgische Everbeek en spreekt uitstekend Nederlands. Tegenwoordig woont hij met zijn vrouw en kinderen aan de Australische Gold Coast.[1]

Biografie

McEwen in de Australische kampioenentrui in 2006

McEwen werd prof in 1996 bij Rabobank en brak voor het grote publiek door toen hij in 1999 de slotrit van de Ronde van Frankrijk op de Champs Elysées won. In de Tour de France deed hij goede zaken, in 2002 won hij de groene trui en twee etappes. Later dat jaar werd hij tweede bij het wereldkampioenschap. In 2004 won hij opnieuw twee Touretappes en de groene trui. In 2005 won hij drie etappes in de Tour, evenals in 2006 waarin hij ook weer de groene trui mee naar huis nam. Hij nam 12 keer deel aan de Ronde van Frankrijk en reed ze 10 keer uit. In 2007 moest hij opgeven nadat hij meer dan 30 minuten buiten tijd aankwam als gevolg van een val in de eerste rit in lijn.

McEwen is ook succesvol geweest in de Ronde van Italië, waar hij net als in de Tour twaalf etappes heeft gewonnen. Verder won hij etappes in de Ronde van Zwitserland (3), de Tour Down Under (10) en Parijs-Nice (2). Tevens werd hij driemaal Australisch kampioen (1995, 2002 en 2005) en won maar liefst vijf maal Parijs-Brussel (in 2002, 2005, 2006, 2007 en 2008). De Delta Profronde (2002), de Scheldeprijs (2002), en Dwars door Vlaanderen (2003) schreef McEwen ook op zijn naam.

Vanaf 2009 namen de successen van McEwen af. Hij won in het begin van het seizoen nog wel enkele kleine wedstrijden, maar door een val in de Ronde van België raakte hij geblesseerd, wat een einde maakte aan zijn seizoen. In 2010 kwam hij weer terug en won een rit in de Challenge Mallorca. Hij werd opnieuw geselecteerd voor de Tour, maar door valpartijen en koorts werd dit geen succes. McEwen won enkele weken na de Tour nog wel een rit in de Eneco Tour.

Vanaf 2011 zou McEwen uitkomen voor het Australische Team Pegasus, maar door financiële problemen kreeg dit team geen licentie. Hierdoor waren alle renners van de ploeg transfervrij. McEwen overwoog met pensioen te gaan, maar besloot desondanks nog een jaar verder te rijden. Hij kreeg een contract aangeboden bij Team RadioShack. Nadat hij gedurende elf jaar in Everbeek (België) had gewoond, keerde hij in oktober 2011 met zijn gezin definitief terug naar de Australische Gold Coast.

In 2012 sloot McEwen zich uiteindelijk aan bij het Australische team GreenEdge. Hier koerste hij nog enkele maanden, waarna hij bij de ploeg aan de slag ging als ploegleider. Na de Ronde van Californië zette hij een punt achter zijn wielercarrière.[2]

Palmares

1994 - 1 zege

1995 - 9 zeges

1996 - 10 zeges

1997 - 13 zeges

  • 1e, 2e en 4e etappe Jayco Bay Cycling Classic
  • Eindklassement Jayco Bay Cycling Classic
  • 2e en 3e (deel A) etappe Ronde van Nederland
  • 3e etappe Ronde van Luxemburg
  • 2e etappe Vierdaagse van Duinkerke
  • Criterium Perth
  • Criterium Rottnest Island
  • Eindklassement PAC Star Criterium Series
  • Noosa International Criterium
  • Criterium Brisbane

1998 - 6 zeges

1999 - 12 zeges

2000 - 4 zeges

2001 - 19 zeges

2002 - 30 zeges

2003 - 14 zeges

2004 - 14 zeges

2005 - 26 zeges

2006 - 25 zeges

2007 - 15 zeges

2008 - 7 zeges

2009 - 3 zeges

2010 - 6 zeges

2011 - 5 zeges

  • 4e etappe Ronde van Wallonië
  • 1e en 4e etappe Circuit Franco-Belge
  • Eindklassement Circuit Franco-Belge
  • Dernycriterium Ninove

2012 - 2 zeges

  • Criterium Singapore
  • Noosa International Criterium

2013 - 1 zege

  • Noosa International Criterium

Totaal: 222 zeges

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
1996
1997 117e  
1998 89e   opgave  
1999 122e (1)  opgave  
2000 uitgesloten   113e  
2001 139e  
2002 opgave (2)  130e (2)  
2003 opgave (2)  143e  
2004 opgave (1)  122e (2)  
2005 opgave (3)  134e (3) 
2006 opgave (3)  115e (3)   buiten tijd  
2007 opgave (1)  buiten tijd (1) 
2008 opgave   122e  
2009
2010 opgave   164e  
2011 buiten tijd  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Parijs-Brussel Parijs-Tours Omloop Het Nieuwsblad WK op de weg Wereld­ranglijsten
1996 13e
1997 51e 56e 76e 14e
1998 74e opgave 77e
1999 19e
2000
2001
2002 107e 25e Goud 27e 4e Zilver ↑
2003 30e 26e 18e 10e
2004 106e
2005 Goud 4e 13e 30e 52e (UPT)
2006 Goud 5e 33e (UPT)
2007 4e 6e Goud ↑ 6e 9e 20e (UPT)
2008 79e 33e Goud 6e opgave 20e (UPT)
2009 67e 14e 22e 192e (UWK)
2010 85e opgave 73e 25e 11e 51e (UWK)
2011 36e 63e 63e 48e 12e 19e 159e (UWT)

Ploegen

Foto's

  • McEwen tijdens de derde etappe in de Bay Cycling Classic in 2007
    McEwen tijdens de derde etappe in de Bay Cycling Classic in 2007
  • McEwen wint de derde etappe in de Bay Cycling Classic in 2007
    McEwen wint de derde etappe in de Bay Cycling Classic in 2007
  • McEwen wint de tweede etappe in de Ronde van Romandië 2008
    McEwen wint de tweede etappe in de Ronde van Romandië 2008

Zie ook

Commons heeft media­bestanden in de categorie Robbie McEwen.
(en) Officiële website (archief)
Voorganger:
Erik Zabel
Vlag van Duitsland
2001 		Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Robbie McEwen
Vlag van Australië
2002 		Opvolger:
Baden Cooke
Vlag van Australië
2003
Voorganger:
Baden Cooke
Vlag van Australië
2003 		Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Robbie McEwen
Vlag van Australië
2004 		Opvolger:
Thor Hushovd
Vlag van Noorwegen
2005
Voorganger:
Thor Hushovd
Vlag van Noorwegen
2005 		Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Robbie McEwen
Vlag van Australië
2006 		Opvolger:
Tom Boonen
Vlag van België
2007