Salle Pleyel
In dit artikel zullen we de impact van Salle Pleyel op de moderne samenleving onderzoeken. Salle Pleyel is al jaren een onderwerp van interesse en discussie, en de invloed ervan kan op verschillende gebieden van het dagelijks leven worden waargenomen. Sinds zijn opkomst heeft Salle Pleyel de aandacht getrokken van zowel academici, experts als leken, wat aanleiding gaf tot discussies over het belang, de implicaties en de mogelijke gevolgen ervan. In dit artikel zullen we onderzoeken hoe Salle Pleyel de manier heeft gevormd waarop we denken, handelen en omgaan met de wereld om ons heen, en welke perspectieven we kunnen hebben op de toekomst ervan.
| Salle Pleyel | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Salle Pleyel in Parijs
| ||||
| Opgericht | 1839 | |||
| Locatie | Parijs | |||
| Personen | ||||
| Eigenaar | Cité de la musique | |||
| Gebouw | ||||
| Architect | Gustave Lyon Jacques Marcel Auburtin André Granet Jean-Baptiste Mathon | |||
| Overig | ||||
| Totale capaciteit | 1913 | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
De Salle Pleyel (Frans voor Pleyel-zaal) is een concertzaal in Parijs, Frankrijk[1] aan de Rue du Faubourg Saint-Honoré nr. 252 in het 8e arrondissement van Parijs.[1] De vaste bespelers zijn het Orchestre de Paris en het Orchestre Philharmonique de Radio France.[2]
Geschiedenis en ontwerp
Er was een eerdere Salle Pleyel met 300 zitplaatsen, geopend in december 1839 aan de Rue Rochechouart nr. 22. Ze was opgericht door de pianiste Marie Pleyel. Er werden premières gegeven van vele belangrijke werken, waaronder het tweede (1868) en het vijfde (1896) pianoconcert van Camille Saint-Saëns, Maurice Ravels Pavane pour une infante défunte en Jeux d'eau (5 april 1902), en zijn Sonate voor viool en cello (6 april 1922).
In 1927 werd ter vervanging een nieuwe zaal met 3000 zitplaatsen geopend in opdracht van pianofabrikant Pleyel et Cie, naar een ontwerp van Gustave Lyon.[3] Het openingsconcert werd gegeven door het Orchestre de la Société des Concerts du Conservatoire met Robert Casadesus als solist, onder leiding van dirigenten Igor Stravinsky, Maurice Ravel en Philippe Gaubert. Er werd muziek gespeeld van Richard Wagner, Manuel de Falla, Paul Dukas en Claude Debussy en van Stravinsky en Ravel zelf.[3] Een brand verwoestte het interieur al op 28 juni 1928[4] en de kosten van de renovatie maakten het onmogelijk om de lening terug te betalen aan de bank Credit Lyonnais. De bank nam het pand daarop over en verminderde het aantal zitplaatsen naar 2400.[3] In 1998 verkocht de bank de zaal op haar beurt door aan Hubert Martigny.
Stravinsky keerde terug naar de Salle Pleyel om de Franse premières uit te voeren van Agon in 1957 en Threni in 1958.[3] Van 2002 tot 2006 onderging het gebouw een ingrijpende renovatie.[1] De akoestiek van de zaal en de publieksruimtes werden verbeterd; het aantal zitplaatsen werd verder teruggebracht naar 1913.[2][3]
De Salle Pleyel is sinds 2009 eigendom van de Cité de la Musique.
Externe links
- (fr) Officiële website
- ↑ a b c Paris Music: Salle Pleyel offers top performances in a stylish venue. Geraadpleegd op 28 augustus 2008.
- ↑ a b Salle Pleyel. Geraadpleegd op 28 augustus 2008.
- ↑ a b c d e The renovation of the Salle Pleyel. Geraadpleegd op 28 augustus 2008.
- ↑ Mousnier, JP. Pierre Monteux L'Harmattan, Parijs en Montreal, 1999, p.77
