State Grid Corporation of China

In de wereld van vandaag is State Grid Corporation of China een relevant onderwerp geworden en van belang voor een breed scala aan mensen. Of we het nu over State Grid Corporation of China hebben in de context van gezondheidszorg, onderwijs, technologie, politiek of welk ander veld dan ook, de invloed en relevantie ervan vallen niet te ontkennen. In dit artikel zullen we alles wat met State Grid Corporation of China te maken heeft, gedetailleerd en diepgaand onderzoeken, van de geschiedenis en evolutie ervan tot de huidige en toekomstige implicaties ervan. Door middel van een uitgebreide analyse willen we licht werpen op dit onderwerp en een duidelijk en objectief beeld bieden waarmee de lezer het belang van State Grid Corporation of China kan begrijpen en waarderen. Ongeacht uw perspectief of kennisniveau over het onderwerp, dit artikel geeft u een completer en verrijkend begrip van State Grid Corporation of China.

State Grid Corporation of China
国家电网公司
Hoofdkantoor
Hoofdkantoor
Rechtsvorm staatsbedrijf
Oprichting 2002
Eigenaar Volksrepubliek China
Sleutelfiguren Zhang Zhigang (president)
Land Vlag van China China
Hoofdkantoor Xicheng in Beijing
Werknemers 1,5 miljoen (2020)
Dochter­onderneming
Global Energy Interconnection
China Electric Power Research Institute
State Grid Electrical Power Research Institute
Producten Elektriciteitsnet
Sector Elektrische energie
Omzet/jaar US$ 387 miljard (2020)
Winst/jaar US$ 5,6 miljard (2020)
Website website
Portaal  Portaalicoon   Economie

State Grid Corporation of China (SGCC; Chinees: 国家电网公司; pinyin: Guójiā Diànwǎng Gōngsī) is het grootste elektrische nutsbedrijf ter wereld.[1] Het Chinese staatsbedrijf transporteert en distribueert elektrische energie in China en elders. Het hoofdkantoor is gevestigd in het district Xicheng in Beijing; er zijn vier regionale filialen.

Activiteiten

Na de scheiding van productie en distributie, begin 2002, werd de State Electric Power Corporation opgedeeld in vijf productiegroepen, en vijf regionale maatschappijen, samengebracht in twee overkoepelende maatschappijen: State Grid Corporation of China, en het kleinere China Southern Power Grid Company.

State Grid Corporation of China (CGCC) staat bovenaan in de Fortune Global 500-lijst. Het heeft zo'n 1,1 miljard klanten en een omzet van US$ 387 miljard.[1] Het bedrijf levert stroom in bijna 90% van het land en telt 1,5 miljoen werknemers. Het hoogspanningsnet onder beheer heeft een lengte van 1,1 miljoen kilometer.

SGCC beheert een aantal langeafstandshoogspanningslijnen in China, zoals de eerste 1000 kilovolt-wisselstroom-hoogspanningslijn tussen Noord-Shanxi en centraal Hubei in 2009. In 2012 volgde de exploitatie van een 800 kilovolt-gelijkstroomlijn die de waterkrachtcentrales van west Sichuan verbindt met Shanghai.[2]

State Grid Corporation was ook betrokken bij een meerjarenplan voor een smart grid in China.[3]

Buitenlandse investeringen

In december 2007 was een Filipijns consortium waarvan SGCC deel uitmaakte, de hoogste bieder met US$ 3,95 miljard bij de privatisering van het elektriciteitsnet van Manilla.[4]

In 2014 nam het bedrijf voor € 2,1 miljard een participatie van 35% in de energieholding CDP Reti, een van de grootste Chinese investeringen in Italië.[5][6]

In augustus 2016 blokkeerde de Australische regering een bod, waarmee enkele Chinese financiers waaronder SGCC, een controlerend aandeel zouden verkrijgen in het Australische elektriciteitsnet.[7]

In België ontstond in augustus 2016 een politieke rel, onder meer omdat de Staatsveiligheid waarschuwde voor een belangrijk participatiebod van SGCC in het nutsbedrijf Eandis.[8]

State Grid Corporation is verder nog actief in de elektriciteitssector in Brazilië en Portugal.[9]

Het ligt in de bedoeling van SGCC te investeren in een wereldomspannend elektriciteitsnet: Als spoorwegen, autowegen en internet de hele wereld met elkaar kunnen verbinden, waarom zou een energienetwerk niet kunnen gebouwd worden?, verklaarde voorzitter Liu Zhenya in maart 2016.[7]

In 2017 was het bedrijf geïnteresseerd om een aandelenbelang van 20% te nemen in de Duitse transmissienetbeheerder 50hertz Transmission.[10] De voorgenomen transactie werd niet positief ontvangen in Duitsland. Het aandelenpakket kwam uiteindelijk in handen van de Duitse investeringsbank KfW.[11]

Controverse

Een aantal leidinggevende functionarissen van de maatschappij zou betrokken geweest zijn bij corruptie. Zo werd topman Feng Jun in 2014 aangehouden voor onregelmatigheden.[12]