Stekelratten
Tegenwoordig is Stekelratten een onderwerp van grote relevantie en interesse voor een breed scala aan doelgroepen. Of het nu een persoon, een gebeurtenis, een trend of een historische gebeurtenis betreft, Stekelratten heeft de aandacht getrokken van individuen van alle leeftijden en achtergronden. Dit artikel onderzoekt in detail het belang en de impact van Stekelratten in de hedendaagse samenleving, waarbij de implicaties en invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven worden benadrukt. Vanaf zijn oorsprong tot zijn evolutie in de loop van de tijd heeft Stekelratten een belangrijke stempel gedrukt op de hedendaagse wereld, en dit artikel probeert de relevantie ervan diepgaand te analyseren.
| Stekelratten | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Van linksboven met de klok mee: beverrat, Mesomys hispidus, Trinomys sp. en Cubaanse hutia | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Familie | |||||||||||||||
| Echimyidae Gray, 1825 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Stekelratten op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Stekelratten (Echimyidae) zijn een familie van knaagdieren uit Zuid-Amerika. Ze behoren tot de superfamilie Octodontoidea en zijn de grootste familie binnen de Hystricognathi. Stekelratten hebben een lange geschiedenis in Zuid-Amerika; ze werden gevonden onder de vroegste fossiele knaagdieren van het continent uit het Onder-Oligoceen. In het Mioceen was er een grote diversiteit aan soorten op de pampa's.
Taxonomie
De stekelratten worden verdeeld in verschillende onderfamilies:
- Adelphomyinae omvat een aantal uitgestorven geslachten.
- Capromyinae omvat de hutia's, die alleen voorkomen in het Caribisch gebied.
- Carterodontinae omvat alleen de uilenstekelrat (Carterodon sulcidens).
- Echimyinae omvat een vrij groot aantal in bomen levende geslachten, maar ook een aantal terrestrische geslachten en de semi-aquatische beverrat.
- Euryzygomatomyinae omvat drie geslachten uit het Atlantisch woud.
- Heteropsomyinae omvat een aantal uitgestorven geslachten uit de Grote Antillen.
Het borstelstaartboomstekelvarken (Chaetomys subspinosus) werd in het verleden ook wel binnen de familie Echimyidae geplaatst.
Indeling
De familie omvat de volgende geslachten:[1][2][3][4]
- Onderfamilie Capromyinae (Hutia's)
- Tribus Capromyini
- Geslacht Capromys
- Geslacht Geocapromys (Stompstaartratten)
- Geslacht Mesocapromys
- Geslacht Mysateles (Hutiacarabali's)
- Tribus Hexolobodontini †
- Geslacht Hexolobodon †
- Tribus Isolobodontini †
- Geslacht Isolobodon †
- Tribus Plagiodontini
- Geslacht Hyperplagiodontia †
- Geslacht Plagiodontia
- Geslacht Rhizoplagiodontia †
- Tribus Capromyini
- Onderfamilie Carterodontinae
- Geslacht Carterodon (Uilenstekelrat)
- Onderfamilie Echimyinae
- Tribus Echimyini
- Geslacht Dactylomys
- Geslacht Diplomys
- Geslacht Echimys
- Geslacht Isothrix
- Geslacht Kannabateomys
- Geslacht Leiuromys
- Geslacht Lonchothrix
- Geslacht Makalata
- Geslacht Mesomys
- Geslacht Olallamys
- Geslacht Pattonomys
- Geslacht Phyllomys
- Geslacht Santamartamys
- Geslacht Toromys
- Tribus Myocastorini
- Geslacht Callistomys
- Geslacht Hoplomys
- Geslacht Myocastor (Beverratten)
- Geslacht Proechimys
- Geslacht Thrichomys
- Tribus Echimyini
- Onderfamilie Euryzygomatomyinae
- Geslacht Clyomys
- Geslacht Euryzygomatomys
- Geslacht Trinomys
- Onderfamilie Heteropsomyinae †
- Geslacht Boromys †
- Geslacht Brotomys †
- Geslacht Heteropsomys †
- Emmons, L.H. 2005. A Revision of the Genera of Arboreal Echimyidae (Rodentia: Echimyidae, Echimyinae), With Descriptions of Two New Genera. pp. 247–310 in Lacey, E.A. & Myers, P. 2005. Mammalian Diversification: From Chromosomes to Phylogeography (A Celebration of the Career of James L. Patton). University of California Publications in Zoology 133:i-vii+1-383.
- Iack-Ximenes, G.E., de Vivo, M. & Percequillo, A.R. 2005a. A new species of Echimys Cuvier, 1809 (Rodentia, Echimyidae) from Brazil. Papéis Avulsos de Zoologia 45(5):51-60.
- Iack-Ximenes, G.E., Vivo, M. de & Percequillo, A.R. 2005b. A new genus for Loncheres grandis Wagner, 1845, with taxonomic comments on other arboreal echimyids (Rodentia, Echimyidae). Arquivos do Museu Nacional, Rio de Janeiro, 63(1):89-112, januari-maart 2005.
- ↑ Mammal Diversity Database (2024). Mammal Diversity Database (Version 1.12.1) . Zenodo. DOI: 10.5281/zenodo.4139722. Geraadpleegd op 08-04-2024.
- ↑ Fabre, P. H., Vilstrup, J. T., Raghavan, M., Der Sarkissian, C., Willerslev, E., Douzery, E. J., & Orlando, L. (2014). Rodents of the Caribbean: origin and diversification of hutias unravelled by next-generation museomics. Biology letters, 10(7), 20140266.
- ↑ Fabre, P. H., Upham, N. S., Emmons, L. H., Justy, F., Leite, Y. L., Carolina Loss, A., ... & Douzery, E. J. (2017). Mitogenomic phylogeny, diversification, and biogeography of South American spiny rats. Molecular Biology and Evolution, 34(3), 613-633.
- ↑ Courcelle, M., Tilak, M. K., Leite, Y. L., Douzery, E. J., & Fabre, P. H. (2019). Digging for the spiny rat and hutia phylogeny using a gene capture approach, with the description of a new mammal subfamily. Molecular Phylogenetics and Evolution, 136, 241-253.
· 
· 