Vernix caseosa
In dit artikel zal het onderwerp Vernix caseosa worden behandeld, dat door de jaren heen op verschillende gebieden onderwerp van studie en interesse is geweest. Vernix caseosa is een onderwerp dat aanleiding heeft gegeven tot controverse en debat, vanwege de impact en invloed ervan op verschillende aspecten van de samenleving. Door middel van een gedetailleerde en uitputtende analyse zullen de verschillende perspectieven en benaderingen die zijn voorgesteld met betrekking tot Vernix caseosa worden onderzocht, om een alomvattende en complete visie op dit onderwerp te bieden. Op dezelfde manier zullen de implicaties en gevolgen die Vernix caseosa in verschillende contexten heeft gehad, worden onderzocht, evenals de mogelijke manieren om de uitdagingen die het met zich meebrengt aan te pakken en op te lossen. Door middel van kritische reflectie en rigoureuze analyse zullen we proberen bij te dragen aan het begrip en de kennis van Vernix caseosa, met als doel het debat te verrijken en een verrijkende en constructieve visie op dit onderwerp te bevorderen.
Vernix caseosa is een witte, vettige substantie, die op de huid van pasgeboren baby's te vinden is. Het hoopt vooral in de huidplooien. Hoe langer de zwangerschap heeft geduurd, des te minder huidsmeer er aanwezig is. De functie is omstreden. Vernix is Latijn voor vernis, caseosa betekent kaas.
Samenstelling
Vernix wordt vanaf de 20e zwangerschapsweek gevormd. Het bestaat voor 80% uit water, voor 10% uit vetten en voor 10% uit eiwitten.[1] De vetten worden deels door de talgklieren geproduceerd, die bij de foetus relatief actief zijn. Een ander deel van de vetten komt overeen met de vetten die de barrièrefunctie van de hoornlaag vormen: cholesterol, vrije vetzuren en ceramides. Deze bestanddelen worden geproduceerd door de keratinocyten.[2] De eiwitfractie blijkt uit tientallen verschillende eiwitten te bestaan. Een groot deel daarvan behoort tot de aangeboren afweer: antibacteriële eiwitten zoals alfa-defensines (humaan neutrofiel proteïne).[1]
Functie
De functie van vernix is onduidelijk. Vernix komt voor zover bekend alleen voor bij de mens[1] en bij pups van de Californische zeeleeuw (Zalophus californianus).[3] Het voorkomen van vernix bij deze twee soorten alleen wordt soms gezien als een aanwijzing voor een meer aquatisch verleden van onze soort.[4] Het zou de foetus kunnen beschermen tegen de schadelijke invloeden van meconium en vruchtwater. De aanwezigheid van antibacteriële eiwitten lijkt te duiden op een functie in de bescherming tegen infecties na de geboorte. Baby's bij wie de vernix werd afgewassen hadden echter niet meer bacteriën op de huid dan baby's bij wie het was laten zitten.[5] Tegenwoordig wordt aangeraden de vernix niet weg te wassen, maar gewoon te laten zitten.
- ↑ a b c Tollin et al. Proteome analysis of vernix caseosa. Pediatr Res. 2006 Oct;60(4):430-4.
- ↑ Hoeger PH et al. Epidermal barrier lipids in human vernix caseosa: corresponding ceramide pattern in vernix and fetal skin. Br J Dermatol. 2002 Feb;146(2):194-201.
- ↑ Wang, DH (2018). Sea Lions Develop Human-like Vernix Caseosa Delivering Branched Fats and Squalene to the GI Tract. Scientific Reports 8: 7478
- ↑ Was Man More Aquatic in the Past? Fifty Years After Alister Hardy - Waterside Hypotheses of Human Evolution. Bentham Science Publishers (2011). ISBN 978-1-60805-244-8.
- ↑ Henningsson A, et al. Bathing or washing babies after birth? Lancet. 1981;8260:1401-3.
· 
· 