Wimbledon 1933

In dit artikel verkennen we de fascinerende wereld van Wimbledon 1933 en alles wat dit onderwerp/persoon/datum ons te bieden heeft. Van de impact ervan op de samenleving tot de relevantie ervan in de huidige context, we zullen elk facet van Wimbledon 1933 grondig analyseren om de lezer een complete en verrijkende visie te bieden. Door middel van gegevens, analyses en meningen van deskundigen zullen we een nieuwe stap zetten in het begrijpen van dit onderwerp/persoon/datum, en ons uitnodigen om na te denken over het belang en de implicaties ervan in ons leven. Maak je klaar om jezelf onder te dompelen in het spannende universum van Wimbledon 1933!

Wimbledon Championships 1933
Editie 1933 (53e editie)
Stad, land Wimbledon, Verenigd Koninkrijk
Locatie All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 26 juni–2 juli
Auspiciën ILTF
Categorie grandslamtoernooi
Deelnemers 128MS, 96VS, 64MD, 48VD, 80X
Ondergrond gras, buiten
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Australië Jack Crawford
Vrouwenenkel Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Helen Wills-Moody
Mannendubbel Vlag van Frankrijk Jean Borotra
Vlag van Frankrijk Jacques Brugnon
Vrouwendubbel Vlag van Frankrijk Simonne Mathieu
Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan
Gemengd dubbel Vlag van Duitsland (1933-1935) Hilde Krahwinkel
Vlag van Duitsland (1933-1935) Gottfried von Cramm
Vorige: 1932     Volgende: 1934
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 53e editie van het Britse grandslamtoernooi, Wimbledon 1933, werd gehouden van maandag 26 juni tot en met zaterdag 8 juli 1933. Voor de vrouwen was het de 46e editie van het Britse graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen.

De Amerikaans titelverdediger Ellsworth Vines verloor de finale van Jack Crawford.

De Amerikaanse Helen Wills-Moody won haar zesde titel.

Op de enige zondag tijdens het toernooi (Middle Sunday) werd traditioneel niet gespeeld.

Belangrijkste uitslagen

Mannenenkelspel
Finale: Jack Crawford (Australië) won van Ellsworth Vines (Verenigde Staten) met 4–6, 11–9, 6–2, 2–6, 6–4 [1]

Vrouwenenkelspel
Finale: Helen Wills-Moody (Verenigde Staten) won van Dorothy Round (Verenigd Koninkrijk) met 6–4, 6–8, 6–3 [2]

Mannendubbelspel
Finale: Jean Borotra (Frankrijk) en Jacques Brugnon (Frankrijk) wonnen van Ryosuke Nunoi (Japan) en Jiro Sato (Japan) met 4–6, 6–3, 6–3, 7–5 [3]

Vrouwendubbelspel
Finale: Simonne Mathieu (Frankrijk) en Elizabeth Ryan (Verenigde Staten) wonnen van Freda James (Verenigd Koninkrijk) en Billie Yorke (Verenigd Koninkrijk) met 6–2, 9–11, 6–4 [4]

Gemengd dubbelspel
Finale: Hilde Krahwinkel (Duitsland) en Gottfried von Cramm (Duitsland) wonnen van Mary Heeley (Verenigd Koninkrijk) en Norman Farquharson (Zuid-Afrika) met 7–5, 8–6 [5]

Een juniorentoernooi werd voor het eerst in 1947 gespeeld.

  • (en) Alan Little & The All England Lawn Tennis Club (Championships) Limited, The Wimbledon Compendium 2022. Vision Sports Publishing Ltd. Gearchiveerd op 3 juli 2022. Geraadpleegd op 3 juli 2022.