Finale wereldkampioenschap voetbal 1982
In de wereld van vandaag is Finale wereldkampioenschap voetbal 1982 een interessant onderwerp geworden dat aanleiding geeft tot debat en discussie op verschillende gebieden. Met het verstrijken van de tijd heeft Finale wereldkampioenschap voetbal 1982 relevantie verworven in de samenleving en is de impact ervan opgemerkt in verschillende aspecten van het dagelijks leven. Vanaf het begin tot het heden heeft Finale wereldkampioenschap voetbal 1982 aanzienlijke transformaties ondergaan die de evolutie en ontwikkeling ervan hebben gemarkeerd. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Finale wereldkampioenschap voetbal 1982, de invloed ervan in verschillende contexten analyseren en het belang ervan in de hedendaagse wereld onderzoeken.
De finale van het wereldkampioenschap voetbal 1982 was de 12e editie van de voetbalwedstrijd die gespeeld werd in het kader van het FIFA Wereldkampioenschap. De wedstrijd vond plaats op 11 juli 1982 tussen Italië en West-Duitsland. De finale werd gespeeld in het Estadio Santiago Bernabéu in Madrid.
Zowel Italië als West-Duitsland hadden een zwakke start om de finale te bereiken. Italië begon met drie gelijke spelen en bleef het kleine Kameroen nipt op doelsaldo voor, West-Duitsland begon zelfs met een nederlaag tegen Algerije en had een niet-aanvalsverdrag met Oostenrijk nodig om de tweede ronde te bereiken. Italië versloeg vervolgens sterke voetballanden als Argentinië, Brazilië en Polen, terwijl West-Duitsland een 1-3 achterstand tegen Frankrijk moest goedmaken om de finale te halen. Italië was op basis van deze feiten de grote favoriet.
De eerste helft begon voorzichtig, het enige "hoogtepunt" was een gemiste strafschop van Antonio Cabrini namens Italië. Bij West-Duitsland was aanvoerder Karl-Heinz Rummenigge opgenomen in de finale, terwijl hij nauwelijks fit was. In de tweede helft was Paolo Rossi weer scherp voor de goal en na de 1-0 voorsprong werden de Duitsers overklast. Marco Tardelli en Alessandro Altobelli scoorden beiden na een indrukwekkende rush van Bruno Conti. Op de ere-tribune had de Italiaanse president Sandro Pertini veel plezier en gaf duidelijk aan de West-Duitse delegatie en koning Juan Carlos van Spanje aan, dat de overwinning zeker was. Iconisch was het extatische gejuich van Tardelli na zijn doelpunt. Hij rende na het doelpunt met armen op borsthoogte en gebalde vuisten richting de bank, wild schuddend met zijn hoofd en met tranen in zijn ogen. Paul Breitner scoorde vlak voor tijd een tegendoelpunt en werd daarmee de tweede speler na Vava die twee keer scoorde in een WK-finale.
Route naar de finale
 |
 West-Duitsland | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Luxemburg, 11 oktober 1980 Luxemburg  0 – 2 ItaliëRome, 1 november 1980 Italië 2 – 0  Denemarken Turijn, 15 november 1980 Italië 2 – 0 .svg){kind=small} Joegoslavië Athene, 6 december 1980 Griekenland  0 – 2 Italië Kopenhagen, 3 juni 1981 Denemarken 3 – 1 Italië Belgrado, 17 oktober 1981 Joegoslavië 1 – 1 ItaliëTurijn, 14 november 1981 Italië 1 – 1 Griekenland Napels, 5 december 1981 Italië 1 – 0 Luxemburg
|
Sofia, 3 december 1980 Bulgarije .svg){kind=small} 1 – 3 West-Duitsland Tirana, 1 april 1981 Albanië .svg){kind=small} 0 – 2 West-Duitsland Hamburg, 29 april 1981 West-Duitsland 2 – 0  Oostenrijk Lahti, 24 mei 1981 Finland  0 – 4 West-Duitsland Bochum, 23 september 1981 West-Duitsland 7 – 1 Finland Wenen, 14 oktober 1981 Oostenrijk 1 – 3 West-Duitsland Dortmund, 18 november 1981 West-Duitsland 8 – 0 Albanië Düsseldorf, 22 november 1981 West-Duitsland 4 – 0  Bulgarije
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Vigo, 14 juni 1982 Italië 0 – 0  PolenVigo, 18 juni 1982 Italië 1 – 1  PeruVigo, 23 juni 1982 Italië 1 – 1 Kameroen
|
Gijón, 16 juni 1982 West-Duitsland 1 – 2  AlgerijeGijón, 20 juni 1982 West-Duitsland 4 – 1  Chili Gijón, 25 juni 1982 West-Duitsland 1 – 0 Oostenrijk
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Barcelona, 29 juni 1982 Italië 2 – 1  ArgentiniëBarcelona, 5 juli 1982 Italië 3 – 2 .svg){kind=small} Brazilië
|
Madrid, 28 juni 1982 West-Duitsland 0 – 0 Engeland  Madrid, 2 juli 1982 West-Duitsland 2 – 1  Spanje
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Barcelona, 8 juli 1982 Italië 2 – 0 Polen
|
Sevilla, 8 juli 1982 West-Duitsland 3 – 3  FrankrijkStrafschoppen 5 – 4 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wedstrijddetails
|
| ||||
| 11 juli 1982 20:00 MEZT «onderlinge duels» |
Italië
|
3 – 1 | West-Duitsland
|
Estadio Santiago Bernabéu, Madrid Toeschouwers: 90.000 Scheidsrechter: Arnaldo Cézar Coelho (Brazilië) |
Rossi  57'Tardelli 69'Altobelli 81'
|
83' Breitner
| |||
         Italië
|
    West-Duitsland
|
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zie ook
Overzicht van wedstrijden
· 
· 
· · · ·