Tegenwoordig is Hans Hürlimann een onderwerp dat grote belangstelling en discussie in de samenleving genereert. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is Hans Hürlimann een relevante kwestie geworden die mensen van alle leeftijden, geslachten en culturen aangaat. Vanaf het begin tot aan de huidige implicaties is Hans Hürlimann het onderwerp geweest van analyse en onderzoek op verschillende gebieden en disciplines, wat heeft geleid tot een groter begrip en bewustzijn van het belang ervan. In dit artikel zullen verschillende aspecten van Hans Hürlimann worden onderzocht om de impact ervan vandaag de dag en de relevantie ervan in de moderne wereld te begrijpen.
Hans Hürlimann (Walchwil, 6 april 1918 - Zug, 22 februari 1994) was een Zwitsers politicus voor de Christendemocratische Volkspartij (CVP/PDC) uit het kanton Zug. Van 1973 tot 1982 maakte hij deel uit van de Bondsraad. In 1979 was hij bondspresident van Zwitserland.
Hans Hürlimann was de zoon van Peter Johann en Katharina Hürlimann. In 1943 promoveerde hij in de rechten aan de Universiteit van Bern.
In 1947 werd hij voor de Christendemocratische Volkspartij in de Kantonsraad van Zug gekozen. Van 1952 tot 1954 was hij voorzitter van de CVP/PDC in Zug. Nadien was hij lid van de Regeringsraad van Zug, waar hij bevoegd was voor Opvoeding en Cultuur. Van 1 januari 1965 tot 31 december 1966 was hij Landammann (regeringsleider) van het kanton Zug.
In 1967 werd Hürlimann in de Nationale Raad gekozen en sinds 1973 was hij lid van de Kantonsraad. Van 5 december 1973 tot 31 december 1982 was Hans Hürlimann lid van de Bondsraad. Hij beheerde het departement van Binnenlandse Zaken. In 1979 was hij bondspresident van Zwitserland.
Voorganger: Roger Bonvin |
Lid van de Zwitserse Bondsraad 1973-1982 |
Opvolger: Alphons Egli |