Tegenwoordig is Kalifaat van de Fatimiden een onderwerp van groot belang geworden in onze samenleving. Sinds de oprichting heeft Kalifaat van de Fatimiden de aandacht getrokken van experts, academici en het grote publiek, waardoor een voortdurend en verrijkend debat is ontstaan. Door de jaren heen heeft Kalifaat van de Fatimiden aanzienlijke veranderingen ondergaan, waarbij het zich heeft ontwikkeld en zich heeft aangepast aan de technologische, culturele en sociale vooruitgang. In dit artikel gaan we dieper in op de impact van Kalifaat van de Fatimiden op verschillende gebieden, waarbij we de bijdragen, uitdagingen en toekomstperspectieven ervan onderzoeken. Hoe heeft Kalifaat van de Fatimiden ons dagelijks leven beïnvloed? Wat zijn de implicaties van Kalifaat van de Fatimiden in de huidige context? Ga met ons mee op deze verkenning en laten we samen het belang en de relevantie van Kalifaat van de Fatimiden in de hedendaagse wereld ontdekken.
Kalifaat van de Fatimiden | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
| |||||
Kaart | |||||
![]() | |||||
Het Kalifaat van de Fatimiden toen het zijn grootste omvang had. | |||||
Algemene gegevens | |||||
Hoofdstad | Raqqada (909-921) Mahdia (921–948) Al-Mansoeria (948-973) Caïro (973–1171) | ||||
Oppervlakte | 4.100.000 km²[1] | ||||
Bevolking | 62 miljoen | ||||
Talen | Berbers en Arabisch | ||||
Religie(s) | isma'ilisme (sjiisme) | ||||
Munteenheid | Fatimidische dinar | ||||
Regering | |||||
Regeringsvorm | Kalifaat | ||||
Dynastie | Fatimiden | ||||
Staatshoofd | Kalief |
Het kalifaat van de Fatimiden (of ook wel het kalifaat van de Isma'ilieten) was een in Noord-Afrika regerende dynastie van de 10e eeuw tot de 12e eeuw.
De Fatimiden behoorden tot de isma'ilitische stroming binnen de sjiitische islam. Zij erkenden de (soennitische) Abbasidische kalief in Bagdad niet en vormden zo een soort tegenkalifaat. De Fatimiden beweerden af te stammen van een dochter van de profeet Mohammed, Fatima Zahra (vandaar de naam Fatimiden), en vrouw van de vierde kalief, Ali. Hun tegenstanders noemden hen echter geringschattend de Ubaydiyyun, de afstammelingen van Ubaydullah al-Mahdi.
De eerste Fatimide, bovengenoemde Ubaydullah, trok van Syrië naar wat nu Tunesië is. Daar versloeg hij in 909, met steun van de Kutama-Berbers, de Tunesische Aghlabiden-dynastie en de Algerijnse Rustamiden-dynastie. Ook dwong hij de Idrisiden (in het huidige Marokko) tot het betalen van schatting. In 910 liet hij zich in de plaats Raqqada (in het huidige Tunesië) tot kalief uitroepen. In 917 werd Sicilië door de Fatimiden veroverd.
In 969 versloeg de Fatimidische generaal Jawhar de Ikhshididen en trok hij de Egyptische hoofdstad Fustat binnen. In plaats van Fustat werd een nieuwe hoofdstad gesticht, al-Qahira oftewel Caïro. Met een Berbers leger breidde de dynastie haar invloed in snel tempo uit over heel Egypte, Palestina en Syrië. In 1059 bezetten de Fatimiden zelfs tijdelijk Bagdad, nog altijd de Abbasidische hoofdstad.
Met de Byzantijnen onderhielden de Fatimiden meestal vreedzame relaties; met de komst van de Seltsjoeken, die de Fatimiden hun Aziatische gebieden ontnamen en ook Byzantium bedreigden, werden deze zelfs hartelijk.
Geteisterd door de kruisvaarders en vooral door interne moeilijkheden verzwakte de dynastie zienderogen; de laatste Fatimide werd door Saladin in de 12e eeuw afgezet. Hierna vestigde zich in Egypte de dynastie der Ajjoebiden.
De Fatimiden regeerden 262 jaar lang van 909 tot 1171 en brachten 14 kaliefen voort.