Tegenwoordig is Katholieke Kerk in Turkije een onderwerp dat in de samenleving steeds meer in de belangstelling staat. Het belang van Katholieke Kerk in Turkije komt tot uiting op verschillende gebieden, van de politiek tot de populaire cultuur. De meningen en perspectieven over Katholieke Kerk in Turkije zijn gevarieerd en vaak controversieel, wat voor een voortdurend debat over dit onderwerp heeft gezorgd. In dit artikel zullen we de relevantie van Katholieke Kerk in Turkije vandaag de dag grondig onderzoeken, waarbij we de implicaties en mogelijke gevolgen ervan analyseren. Van de impact ervan op de economie tot de invloed ervan op persoonlijke relaties: Katholieke Kerk in Turkije is een onderwerp dat niemand onverschillig laat.
De Katholieke Kerk in Turkije maakt deel uit van de wereldwijde Katholieke Kerk, onder het leiderschap van de paus en de Curie.
In de eerste eeuwen was het huidige Turkije een bloeiend kerkelijk gebied onder de leiding van Constantinopel.
De katholieken van Armeense, Chaldeeuwse, Byzantijnse en Latijnse ritus hebben ieder hun eigen hiërarchie.
In 1868 werd een nuntiatuur in het Ottomaanse Rijk ingericht. Apostolisch nuntius voor Turkije is aartsbisschop Marek Solczyński, die ook nuntius is voor Azerbeidzjan en Turkmenistan. Zijn residentie is gevestigd in Ankara (Turkije).
De katholieke gemeenschap was geschokt toen Andrea Santoro († 2006), een Italiaans missionaris die 10 jaar in Turkije had gewerkt, neegeschoten werd in zijn kerk in de buurt van de Zwarte Zee. Paus Benedictus XVI bezocht Turkije in november 2006. Op 6 juni 2010 werd bisschop Luigi Padovese, apostolisch vicaris van Turkije, door zijn waarschijnlijk psychopathische chauffeur[1] vermoord.
De Katholieke Kerk in Turkije kent geen opleidingsinstituten voor priesters. De in Turkije werkzame priesters zijn in het buitenland opgeleid. Van de 61 priesters in het land behoren er 50 tot een congregatie en zijn niet afkomstig uit Turkije. De Katholieke Kerk heeft in Turkije geen juridische status.
Kerkprovincie İzmir:
Immediata: