Tegenwoordig is Louis Brus een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van veel mensen over de hele wereld. Sinds zijn ontdekking heeft Louis Brus grote belangstelling gewekt en is het onderwerp geweest van talrijke studies en onderzoeken. De impact ervan op de moderne samenleving valt niet te ontkennen, en de relevantie ervan blijft in de loop van de tijd toenemen. In dit artikel zullen we alles wat met Louis Brus te maken heeft diepgaand onderzoeken, van de oorsprong tot de mogelijke implicaties ervan in de toekomst. We analyseren verschillende perspectieven en meningen van experts in het veld, en bieden relevante en actuele informatie over Louis Brus.
![]() | ||||
---|---|---|---|---|
10 augustus 1943 | ||||
![]() | ||||
Geboorteland | Verenigde Staten | |||
Geboorteplaats | Cleveland (Ohio) | |||
Nobelprijs | Scheikunde | |||
Jaar | 2023 | |||
Reden | Voor de ontdekking en synthese van kwantumdots. | |||
Samen met | Moungi Bawendi Alexei Ekimov | |||
Voorganger(s) | Carolyn Bertozzi Karl Barry Sharpless Morten Meldal | |||
Opvolger(s) | David Baker Demis Hassabis John Jumper | |||
|
Louis Eugene Brus (Cleveland (Ohio), 10 augustus 1943) is een Amerikaans scheikundige en hoogleraar scheikunde aan de Columbia-universiteit. Hij is mede-ontdekker van de "colloïdale halfgeleider nanokristallen", die bekend staan als kwantumstippen. In 2023 ontving hij hiervoor de Nobelprijs voor Scheikunde.
Als zoon van een verzekeringsdirecteur ontwikkelde Louis Brus tijdens zijn tijd aan de middelbare school in Roeland Park, Kansas, zijn interesse voor scheikunde en natuurkunde.[1] In 1961 kon hij naar de Rice universiteit dankzij een studiebeurs van het Naval Reserve Officers Training Corps (NROTC), waarvoor hij als adelborst moest deelnemen aan NROTC-activiteiten op zee. Hij studeerde met een bachelorgraad af in 1965 en verhuisde voor zijn promotie naar Columbia-universiteit.[1] Onder supervisie van Richard Bersohn werkte hij voor zijn proefschrift aan de fotodissociatie van natriumjodidedamp.[1]
Na het behalen van zijn doctoraat in 1969 keerde Brus als luitenant terug naar de marine en diende als wetenschappelijk stafofficier in samenwerking met de Taiwanese chemicus Lin Ming-chang bij het United States Naval Research Laboratory in Washington DC.[1] Op aanbeveling van Bersohn verliet Brus de marine definitief en trad in 1973 in dienst bij AT&T Bell Laboratories, waar hij het werk deed dat leidde tot de ontdekking van kwantumstippen.[1] In 1996 verliet Brus Bell Labs en trad toe tot de faculteit scheikunde aan de Columbia-universiteit.[1]
Geheel onafhankelijk van de rus Ekimov ontdekte Brus dat een colloïdale suspensie van nanokristallen van de halfgeleider cadmiumsulfide (CdS) een exciton-absorptie vertonen die boven de verboden zone (band gap) van CdS lag. Hij begreep dat het hier om een excitatie van een elektrongat betrof die opgesloten zat in drie dimensies.[2] Ofwel, een halfgeleidernanokristal waarin de laagst-energetische excitatie opgesloten is in drie richtingen.