Nephrozoa

Het thema van Nephrozoa heeft de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Decennia lang is Nephrozoa het onderwerp geweest van debat, discussie en analyse in verschillende sectoren van de samenleving. De invloed ervan is voelbaar in de politiek, de economie, de cultuur en het dagelijks leven. In dit artikel zullen we verschillende facetten van Nephrozoa onderzoeken, van de oorsprong en evolutie tot de impact ervan vandaag de dag. Via een multidisciplinaire aanpak zullen we ons verdiepen in de verschillende perspectieven die er bestaan ​​op Nephrozoa en hoe deze ons begrip en perceptie van dit fenomeen hebben gevormd.

Nephrozoa
Nephrozoa
Taxonomische indeling
Domein:Eukaryota (Eukaryoten)
Rijk:Animalia (Dieren)
Onderrijk:Eumetazoa (orgaandieren)
groep
Nephrozoa
Jondelius et al., 2002
Synoniemen

Eubilateria / termdieren

Nephrozoa op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Nephrozoa is een grote groep van dieren die allemaal behoren tot de groep Bilateria. Ze omvatten de oermondigen (Protostomata) en nieuwmondigen (Deuterostomata). Het zijn dus alle dieren van Bilateria, uitgezonderd de Xenacoelomorpha. Taxonomisch gezien is Nephrozoa een zustergroep van Xenacoelomorpha.

Soms wordt ook wel het dialect 'termdieren' gebruikt voor de Nephrozoa.

Het geslacht 'Kimberella' is hoogstwaarschijnlijk al 555 miljoen jaar oud en ook lid van protostomata. De protostomata en deuterostomata moeten dus al enige tijd voordien gesplitst zijn voor de Kimberella ontstond. Men schat dat deze splitsing ongeveer 558 miljoen jaar geleden plaatsvond.[1] Dit is dan ook de ouderdom van de eerst levend nephrozoa.

Naamgeving

De naam 'Nephrozoa' is aan deze groep gegeven omdat hun voorouders nefridia (een soort uitscheidingsorgaan) produceerden.[2]

Taxonomie

Heel de taxonomische indeling van de groep Nephrozoa, onderverdeeld tot op de stammen.

Bronnen

  1. Erwin, Douglas H., Eric H. Davidson (1 July 2002). The last common bilaterian ancestor. Development 129 (13): 3021–3032. PMID 12070079.
  2. (Edgecombe et al. 2011).