In het artikel van vandaag willen we de fascinerende wereld van Prinsbisdom Straatsburg verkennen. Vanaf zijn opkomst tot zijn impact op de huidige samenleving is Prinsbisdom Straatsburg het onderwerp geweest van aandacht en debat op verschillende gebieden. In dit artikel zullen we de evolutie ervan in de loop van de tijd onderzoeken, evenals de vele facetten ervan en de invloed ervan op verschillende aspecten van het leven. Daarnaast analyseren we de relevantie ervan in de huidige context en het potentieel voor de toekomst. Prinsbisdom Straatsburg is een fascinerend onderwerp dat ons voortdurend blijft verrassen, en met dit artikel hopen we een nieuw licht te werpen op het belang en de betekenis ervan in ons leven.
Hochstift Straßburg | |||||
---|---|---|---|---|---|
Prinsbisdom binnen het Heilige Roomse Rijk | |||||
| |||||
| |||||
Algemene gegevens | |||||
Hoofdstad | Straatsburg | ||||
Religie(s) | Rooms-katholiek | ||||
Regering | |||||
Regeringsvorm | Prinsbisdom | ||||
Staatshoofd | Prins-bisschop |
Het prinsbisdom Straatsburg was een tot de Boven-Rijnse Kreits behorend prinsbisdom binnen het Heilige Roomse Rijk.
In 614 wordt er een bisschopszetel in Straatsburg vermeld. In de Frankische tijd werd het bisdom Straatsburg ingedeeld bij de kerkprovincie Mainz, waar het tot 1801 zou blijven. Daarna behoorde het tot de kerkprovincie Besançon.
Reeds in de vroege middeleeuwen werd het gebied rond Rouffach verworven. Tussen 1223 en 1260 lukte het de bisschoppen een wereldlijk vorstendom te vormen. Het gebied was geen eenheid en lag op beide oevers van de Rijn. In 1262 ging de heerschappij over de stad Straatsburg, die sinds 974 in handen was van de bisschop, verloren (zie vrijstad Straatsburg). In 1358 werd de titel landgraaf in de Neder-Elzas verworven van de graven van Oettingen.
In 1648 bij het Verdrag van Münster moest de bisschop de koning van Frankrijk als zijn leenheer erkennen in de gebieden op de linker-Rijnoever. In 1680 volgde de annexatie door Frankrijk. Binnen Frankrijk bleef het een prinsbisdom tot de Franse Revolutie daar in 1789/92 een eind aan maakte. De bisschop ontvluchtte zijn residentie Saverne en resideerde van 1789 tot 1803 in zijn laatste stukje prinsbisdom te Ettenheim.
In de Reichsdeputationshauptschluss van 25 februari 1803 van het Duitse Rijk werd in paragraaf 5 deze rest van het bisdom toegewezen aan de keurvorst van Baden. De keurvorst nam de titel vorst van Ettenheim aan en kreeg daarvoor ook een zetel in het college van vorsten in de Rijksdag en wel nummer 21.
Het prinsbisdom bezat op de linker Rijnoever zeven ambten:
op de rechter Rijnoever de twee ambten:
Een bijzonder status had het in de Opper-Elzas gelegen Mundat Rouffach met drie ambten.
Niet tot het prinsbisdom behoorden de heerlijkheden van het domkapittel Straatsburg.