Sterschildpad
In dit artikel zullen we Sterschildpad onderzoeken, een onderwerp dat de afgelopen jaren de aandacht van veel mensen heeft getrokken. Sterschildpad is het onderwerp geweest van debat in de samenleving en heeft een breed scala aan meningen en perspectieven opgeleverd. Omdat Sterschildpad relevant blijft in de wereld van vandaag, is het belangrijk om verschillende aspecten met betrekking tot dit onderwerp te onderzoeken. In dit artikel zullen we verschillende gezichtspunten en analyses onderzoeken om een alomvattend beeld te geven van Sterschildpad. Daarnaast zullen we de impact ervan op verschillende gebieden analyseren en hoe deze zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld. Dit artikel probeert licht te werpen op Sterschildpad en een dieper begrip te bevorderen van het belang ervan vandaag de dag.
| Sterschildpad IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2018) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Geochelone elegans (Schoepff, 1794) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Sterschildpad op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De sterschildpad[2] (Geochelone elegans) is een schildpad uit de familie landschildpadden (Testudinidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Johann David Schoepff in 1794. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Testudo elegans gebruikt.
Uiterlijke kenmerken
De schildpad dankt de naam aan het puntige, stervormige zwarte schild met gele strepen die in ruitvorm van punt naar punt lopen, en de schildpad een vreemd uiterlijk geven. De maximale schildlengte is 38 centimeter.[3]
Leefwijze
Deze soort is herbivoor en eet plantendelen.
Het legsel bestaat uit maximaal 10 eieren, die in flesvormige, 10 tot 15 cm diepe nestkamers worden gelegd.
Verspreiding en habitat
De schildpad leeft in het zuiden van Azië, het Indisch subcontinent, Sri Lanka en in een klein deel van Pakistan.[4] De sterschildpad is te vinden in bossen, graslanden en halfwoestijnen.
Bronvermelding
- Referenties
- ↑ (en) Sterschildpad op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 117. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour, Turtles of the World.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Geochelone elegans.
- Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Geochelone elegans - Website Geconsulteerd 30 juni 2015
- (en) - Peter Paul van Dijk, John B. Iverson, Anders G. J. Rhodin, H. Bradley Shaffer & Roger Bour - Turtles of the World, 7th Edition: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution with Maps, and Conservation Status - ISSN 10887105 (2014) - Website
- (en) C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour - Turtles of the World - Website
· 
· 
