Toevlugt (Surinamerivier)

In dit artikel duiken we in de opwindende wereld van Toevlugt (Surinamerivier), waarbij we de oorsprong, de impact ervan op de huidige samenleving en mogelijke toekomstige implicaties onderzoeken. Sinds zijn opkomst heeft Toevlugt (Surinamerivier) de aandacht getrokken van verschillende doelgroepen, wat heeft geleid tot debatten, reflecties en gemengde emoties. Door de jaren heen heeft Toevlugt (Surinamerivier) zijn invloed op verschillende gebieden aangetoond, van technologie tot kunst, inclusief politiek en populaire cultuur. Door middel van een gedetailleerde analyse zullen we proberen de relevantie van Toevlugt (Surinamerivier) in de hedendaagse wereld te begrijpen en het potentieel ervan om de realiteit om ons heen te transformeren.

Toevlugt
Land Suriname
Waterlichamen Surinamerivier
Beschreven op www.surinameplantages.com

Toevlugt, in Sranantongo Tuvrutu, is een voormalige suikerplantage, later houtgrond aan de Surinamerivier in de kolonie Suriname.

Locatie

De plantage was gelegen aan de Surinamerivier in het afvaren aan de linkerzijde, grenzend stroomopwaarts aan de plantage Carracas, stroomafwaarts aan de houtplantage Klein Peru (Klein Perou).

In 1860 was Toevlugt samen met de houtgrond Nahamoe 1.100 Surinaamse akkers groot, ongeveer 473 hectare. De grond van Toevlugt behoorde samen met die van Oldenburg, Vader(s)zorg en andere buitenplaatsen tussen Kwatta en Paramaribo tot de tweede buitenwijk van de stad.[1]

Eigenaren

  • 1819: A.B. de Mesquita
  • 1830: Erven A.B. de Mesquita
  • 1835: J. de Capadoce
  • 1863: Pierre Coenraad Stüger (tevens administrateur)

Emancipatie

Bij de afschaffing van de slavernij in Suriname in 1863 werden op Toevlugt nog slechts zes slaven vrijgemaakt, waarbij vijf nieuwe familienamen werden geboekstaafd, te weten:

  • Boletrie, Den Braven, Locus, Wane en Wilderman.

Zie ook