Gerhart Hauptmann
In de wereld van vandaag is Gerhart Hauptmann een onderwerp van grote relevantie en discussie geworden. De belangstelling voor en aandacht voor var1 is de afgelopen jaren toegenomen, omdat het een centraal vraagstuk is geworden op verschillende terreinen van de samenleving. Van een persoon of historische gebeurtenis tot een thema of concept: dit onderwerp heeft grote belangstelling en controverse gegenereerd op academisch, politiek en sociaal gebied. In dit artikel zullen we de impact en het belang van Gerhart Hauptmann grondig onderzoeken, evenals de verschillende perspectieven en meningen die rond dit onderwerp bestaan.
 Gerhart Hauptmann
| ||
|---|---|---|
| 15 november 1862 - 6 juni 1946 | ||
| ||
| Geboorteland | Pruisen | |
| Geboorteplaats | Obersalzbrunn | |
| Nationaliteit | Duitse | |
| Overlijdensplaats | Agnetendorf | |
| Nobelprijs | Literatuur | |
| Jaar | 1912 | |
| Reden | "Hoofdzakelijk als erkenning voor zijn productieve, gevarieerde en buitengewone creaties in het domein van de dramatiek." | |
| Voorganger(s) | Maurice Maeterlinck | |
| Opvolger(s) | Rabindranath Tagore | |
Gerhard Johann Robert (Gerhart) Hauptmann (Obersalzbrunn (Neder-Silezië), 15 november 1862 – Agnetendorf bij Hirschberg, Poolse bezettingszone, 6 juni 1946) was een Duits toneelschrijver. Aanvankelijk schreef hij realistische drama's, waarin hij aandacht schonk aan de slechte situatie van de armen, later ook meer symbolische stukken en werken gebaseerd op de Griekse mythologie. Hij geldt als medegrondlegger van het Duitse naturalisme. In 1912 ontving hij de Nobelprijs voor Literatuur. Hij behoorde enige tijd tot de Friedrichshagener Kreis, een kring van intellectuelen in Berlijn.
In de jaren dertig trok Hauptmann zich steeds meer terug uit het publieke leven. Hij liet zich niet uit over het nationaalsocialisme. In 1946 stierf hij op 83-jarige leeftijd in zijn geboortestreek Silezië, dat inmiddels in Poolse handen was gekomen en waar de meeste Duitsers werden verdreven naar Duitsland. Hauptmann mocht niet in Silezië worden begraven en werd later begraven op het kerkhof van het plaatsje Kloster op het Duitse Oostzee-eiland Hiddensee.[1] Zijn zomerhuis aldaar, dat hij in 1929 kocht, is thans een aan hem gewijd museum. Ook de villa in Erkner ten oosten van Berlijn waar hij woonde van 1885 tot 1889, werd een Gerhart Hauptmann Museum, evenals de huizen die hij bewoonde in Agnetendorf (nu Jagniątków), Schreiberhau (nu Szklarska Poręba) en Radebeul.
De uitvoering van zijn toneelstuk Vor Sonnenaufgang in het Lessingtheater in Berlijn op 20 oktober 1889 riep felle reacties op. Het stuk ging over seksualiteit, wreedheid en drankzucht. De vertwijfeling en vernedering van de mens werd getoond en er werd in dagelijkse taal en dialect gesproken. Het stampen, joelen en fluiten van het burgerlijke publiek escaleerde tot een enorm tumult en het toneelstuk kon slechts met moeite worden uitgespeeld.[2]
Werken
 |
|
Afbeeldingen
-
Gerhart Hauptmann door Lovis Corinth (1900) -
De villa Lassen in Erkner, thans Gerhart-Hauptmann-Museum -
Gerhart-Hauptmann-Haus in Kloster op het eiland Hiddensee -
Hauptmanns grafsteen in Kloster op Hiddensee
Externe link
- ↑ Gerhart Hauptmann op www.duitslandweb. Gearchiveerd op 18 oktober 2014. Geraadpleegd op 11 december 2012.
- ↑ Nieuwsbrief Koninklijke Nederlandse Bond van Filatelistenverenigingen KNBF, nr. 101, september 2018, p. 8.
· 
· 