Triarii
Tegenwoordig is Triarii een onderwerp van groot belang en interessant voor veel mensen over de hele wereld. Vanaf het begin tot aan de relevantie ervan vandaag de dag heeft Triarii de aandacht getrokken van zowel academici, professionals als hobbyisten. Met een rijke en complexe geschiedenis heeft Triarii zowel culturele als sociale aspecten beïnvloed, en de impact ervan blijft onderwerp van debat en studie in verschillende disciplines. In dit artikel zullen we het belang van Triarii en de relevantie ervan in onze huidige samenleving onderzoeken, evenals de uitdagingen en kansen die het voor de toekomst vertegenwoordigt.
De triarii waren soldaten die vochten voor, en tijdens de bloeiperiode van, de Romeinse Republiek. Zij waren veteranen die moesten vechten in de acies triplex (drievoudige linie). Het Romeinse legioen in slagorde bestond uit drie linies: de hastati vooraan, dan de principes en achteraan de triarii. De triarii waren verdeeld in manipels. In vergelijking met de hastati en principes zaten er maar half zoveel triarii in een legioen. De 600 triarii waren onderverdeeld in 5 manipels van 120 man, die weer waren onderverdeeld in twee centuries van 60 man.
De triarii hadden altijd een lans (hasta) als primaire wapen. De hastati hadden ook een hasta als belangrijkste wapen. De principes gebruikten ook gladii, naast hun hastae.
Er is een Latijns gezegde dat luidt: res ad triarios rediit (= De zaak is teruggekomen tot de triarii), wat betekende dat er sprake is van een crisissituatie. Slechts in geval van nood werd er een beroep gedaan op de slaglinie van de triarii en dit alleen om de hastati en de principes een mogelijkheid te bieden zich te herformeren achter de triarii.
Enkel de triarii hadden een juiste naam volgens hun functie. Triarii betekent letterlijk zij van de derde linie. De triarii waren degenen die helemaal achteraan waren opgesteld.