Tegenwoordig is Arend Andries Bontekoe een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een grote verscheidenheid aan mensen over de hele wereld. Sinds zijn opkomst heeft Arend Andries Bontekoe discussies en debatten gegenereerd over de impact ervan op de samenleving, cultuur en economie. Nu we de 21e eeuw binnengaan, blijft Arend Andries Bontekoe een onderwerp dat nieuwsgierigheid en aandacht opwekt, omdat de invloed ervan zich uitstrekt tot verschillende aspecten van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we de betekenis en het belang van Arend Andries Bontekoe diepgaand onderzoeken, evenals de relatie ervan met andere onderwerpen en de relevantie ervan in de huidige context.
Arend Andries Bontekoe | ||
---|---|---|
Geboren | 13 oktober 1895 Naarden | |
Overleden | 13 januari 1945 Sachsenhausen | |
Land/zijde | ![]() | |
Onderdeel | Indische leger | |
Dienstjaren | - 1937 | |
Rang | ![]() | |
Onderscheidingen | Verzetskruis |
Arend Andries Bontekoe (Naarden, 13 oktober 1895 - Sachsenhausen, 13 januari 1945) was een Nederlandse kapitein der infanterie van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Bontekoe was een onderofficier die na een opleiding in 1922 aangesteld werd als officier in het KNIL. Hij ging in 1937 met pensioen, zijn eindrang was kapitein.
Terug in Nederland was Bontekoe in 1940 administrateur van de Amsterdamse Vereniging voor Luchtbescherming. Hij werd tijdens de Duitse bezetting van Nederland actief in het verzet. Hij gaf daar leiding aan in Amsterdam-West, hielp geallieerde piloten, was betrokken bij wapendroppings en verzorgde de distributie van bonkaarten voor onderduikers.
Kort voor hij zou onderduiken werd hij door de Grüne Polizei gearresteerd en kwam via het Huis van Bewaring in Amsterdam, het Oranjehotel te Scheveningen, het interneringskamp te Vught en het concentratiekamp Oranienburg uiteindelijk in het concentratiekamp Sachsenhausen terecht, waar hij in januari 1945 overleed aan de ontberingen. Hij werd in een massagraf begraven.
Na de oorlog werd in Amsterdam het Arend Bontekoeplantsoen naar hem vernoemd en ontving hij postuum het Verzetskruis 1940-1945.[1] De onderscheiding werd door koningin Juliana overhandigd aan zijn dochter Adri Bontekoe. Edward Neve besteedde in zijn boek De Glorieuzen aandacht aan Bontekoe en zijn verzetswerk.